Brezilya, Endonezya, Mısır, Tunus, Nijerya ve Türkiye’de kitle grevi dalgaları 2010-2015.

Bu süreçte, bir önceki kriz devresindeki kitle grevi dalgalarının deneyimlerini değerlendirmek özel bir önem taşıyor. 2008-9 krizinden sonra, dünya çapında yanlış biçimde “orta sınıf hareketleri” diye kodlanan sokak/meydan hareketlerine gösterilen ilgi, 2010-2015 döneminde dünyanın bir çok ülkesinde son 35 yılın doruğuna çıkan kitle grevi dalgalarına gösterilmedi.

Bir çok ülkede yaşanan kitle grevi dalgaları düpedüz sansürlendi. Türkiye’de bu dönemki dünya çapında yükselen kitle grevi dalgalarının bilgisi, yalnızca Çin, Hindistan, Güney Afrika’daki grev hareketlerine ilişkin bir iki çeviri kitapla sınırlı kaldı. Oysa bu dönemde, Brezilya’dan Endonezya’ya, Mısır’dan Nijerya’ya kadar oldukça güçlü sınıf mücadeleleri deneyimleri yaşandı.

Bugünkü Şili coğrafyasının son 400 yıllık tarihi, adeta namutanahi bir direnişler, mücadeleler, dünyanın bir çok ülkesinden daha sık görülen devrimci krizler ve isyanlar tarihidir. Şili, Marx’ın “tarih sınıf mücadeleleri tarihidir” sözünün canlı bir anıtı gibidir.

Sömürgecilere, büyük toprak sahiplerine, kaynaşmış kent-kır kapitalist oligarşisine, emperyalizme, faşizme, ırkçılığa, şovenizme, ataerkilliğe, çitlemelere, doğa yıkımına, toprak gasplarına, neoliberal kapitalizme, karşı biri bitmeden diğeri başlayan savaşım ve isyanlar tarihi.